خواب (نقاشی ها)
یعنی این دقیقا منم موبایلم رو میذارم زیر سرم هی یه ساعت به یه ساعت
نگاه میکنم.... چه خوبه وقتی هنوز وقت داری بخوابی.... 
حالا این که آخرش از تشعشعات موبایل میمیرم بماند ....
ستاره!(متفرقه)
حتما برات پیش اومده وقتی داری به آسمون نگاه می کنی
"یکی ازت بپرسه:"دوست داری کدوم ستاره مال تو باشه؟
یا ازت بپرسه :"داری بکدوم ستاره نگاه می کنی؟"
اکثر ادما میگن:دارم به پر نور ترین ستاره نگاه می کنم
ولی یادت باشه اونی که از همه پرنورتره،علاوه بر تو، چشم خیلی ها دیگه دنبالشه.
به ستاره ای خیره شو که حتی اگه کم نوره،
ولی مطمئنی جز توهیچکس دیگه بهش چشم ندوخته باشه.
این نیز بگذرد(متفرقه)
کسی از عارفی خواست جمله ای بگوید که وقتی ناراحت است خوشحالش
کند.... و وقتی خوشحال است ناراحتش کند.......عارف گفت: این نیز بگذرد.
حاکم بزرگ(خاطراتی)
یادتونه:
این علامت مخصوص حاکم بزرگ میتی کومانه احترام بگذارید....
اینم از هنرمندی عده ای ناشناس....
رسم زمانه (متفرقه)
میدانی؟ میگویند رسم زمانه چنین است! می آیند ، می مانند ،
عادتت میدهند و میروند؟ و تو تنها می مانی…
راستی رسم تو چیست؟ مثل فلانیهاست؟؟
تماشاچی (نوشته های دلنشین)
ما تماشاچیانی هستیم،
که پشت درهای بسته مانده ایم!
دیر آمدیم!خیلی دیر...
پس به ناچار
حدس می زنیم،
شرط می بندیم
شک می کنیم...
و آن سوتردر صحنه
بازی به گونه یی دیگر در جریان است!
مرحوم حسین پناهی
ازدواج (طنز)
هاردی: می خوام ازدواج کنم.
لورل: با کی؟
هاردی: معلومه دیگه، با یه زن ؛
مگه تو کسی رو دیدی که با یه مرد ازدواج کنه ؟ (با عصبانیت)
لورل: آره. من یکی رو می شناسم. ( خیلی خونسرد!)
هاردی : کی؟
لورل: خواهرم
خواب (خاطراتی)
میدونید یاد چی افتادم؟؟؟....
یاد بچگیام وقتی میرفتیم بیرون و برمیگشتیم دیروقت بود
من تو ماشین خوابم برده بود بابام بلندم میکرد از پله ها
میبردم بالا ... مستقیم تو تخت خواب آخی....
بین خودمون بمونه بعضی موقع هام خودمو به خواب میزدم
بس که مزه داشت...
وصیت نامه (نوشته های دلنشین)
وصیت نامه مرحوم حسین پناهی رو خوندین . فوق العاده ست .
چقدر نوشته هاش دل نشین و دوست داشتنیه ....
روحش شاد...
متن وصیت نامه:
قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.
بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.
به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!
ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند. عبور هرگونه کابل برق، تلفن،
لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است.
بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.
کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!
مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند!
روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور
دانش بجست. دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!
کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند. شماره تلفن گورستان
و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید. گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق
بدهید، ثواب دارد! در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.
از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می‌طلبم.
حساسیت (نقاشی ها)
دقت کردین وقتی روی بعضی کارا حساس میشیم
و میخوایم درست انجامشون بدیم واسه همین توی
انجام دادنشون کلی دقت میکنیم که مشکلی پیش نیاد
ولی آخرش... 
چندتا از اون نقاشی ها مرتبط با این موضوع گذاشتم
دوست داشتین ببینینشون...
ادامه مطلب ...
دعوا!(داستان کوتاه)
پسر جوان پیرمرد را به دیوار چسبانده بود و ناسزا می‌گفت.
پیرمرد تقلا میکرد تا خودش را از دستان پسر رها کند.
چند رهگذر کنار پیاده‌رو ایستاده بودند و تماشا می‌کردند.
مردی تنومند جلو رفت. آن‌ها را جدا کرد، یقه پسر را گرفت و
با عصبانیت فریاد زد: «خجالت بکش سن پدرتو داره».
پیرمرد که چشم‌هایش پر از اشک بود با صدایی لرزان گفت:
« آقا ولش کنین پسرمه!»
یک روز برفی (متفرقه)
برف می بارد..
عابر از ترس زمین خوردن گام هایش را آرام بر می دارد...
راننده اتومبیل آهسته می رود...
و پسرک همسایه،خوشحال از تعطیلی مدرسه
تند و تند گام بر میدارد...
یه صبح برفی
روی پنجره بخار گرفته،آروم می نویسم:
"سلام آسمون"
دلم...(نوشته های دلنشین)
آری … دلم ! ، گلم ! حرمت نگه دار
کاین اشکها خون بهای عمر رفته من است
سرگذشت کسی که هیچ کس نبود
و همیشه گریه میکرد
بی مجال اندیشه به بغضهایش
تا کی مرا گریه کند
تا کی
و به کدام مرام بمیرد
آری … دلم ! ، گلم
ورق بزن مرا
و به افتاب فردا بیاندیش که برای تو طلوع میکند
با سلام و عطر آویشن و رسالت من این خواهد بود
تا دو استکان چای داغ را
از میان دویست جنگ خونین
به سلامت بگذرانم
تا در شبی بارانی
آن ها را
با خدای خویش
چشم در چشم هم نوش کنیم
-مرحوم حسین پناهی-
آنه (خاطراتی)
آنه!
تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت وقتی روشنی چشمهایت
در پشت پرده های مه آلود اندوه، پنهان بود.
با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکیت از تنهایی معصومانه دستهایت.
آیا میدانی که در هجوم درد ها و غم هایت و در گیر و دار ملال آور
دوران زندگیت حقیقت زلالی دریاچه نقره ای نهفته بود.
آنه!
اکنون آمده ام تا دستهایت را به پنجه طلایی خورشید دوستی بسپاری
در آبی بیکران مهربانی ها به پرواز درآیی و اینک آن شکفتن و سبز شدن
در انتظار توست در انتظار توست.
یادتونه؟.... واسه زنده شدن خاطرات گذاشتم صدای گوینده ش
هنوز یادمه...