درباره من
به نام خدا
زندگی شاید آن لبخندی ست،
که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست،
میان دو سکوت
زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد
قدر این خاطره را دریابیم
ادامه...
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1395 1
- بهمن 1394 1
- آذر 1394 2
- آبان 1394 4
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 5
- مرداد 1394 8
- تیر 1394 7
- خرداد 1394 6
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 13
- اسفند 1393 11
- بهمن 1393 4
- دی 1393 4
- آذر 1393 7
- آبان 1393 7
- مهر 1393 7
- شهریور 1393 11
- مرداد 1393 7
- تیر 1393 3
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 7
- فروردین 1393 9
- اسفند 1392 7
- بهمن 1392 12
- دی 1392 12
- آذر 1392 10
- آبان 1392 11
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 12
- مرداد 1392 2
- تیر 1392 4
- خرداد 1392 6
- اردیبهشت 1392 12
- فروردین 1392 14
- اسفند 1391 11
- بهمن 1391 8
- دی 1391 9
- آذر 1391 19
- آبان 1391 27
- مهر 1391 37
- شهریور 1391 60
- مرداد 1391 73
- تیر 1391 54
- خرداد 1391 46
- اردیبهشت 1391 69
- فروردین 1391 78
- اسفند 1390 97
- بهمن 1390 47
تقویم
فروردین 1395| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 315797 بازدید
Powered by Blogsky
گلنوش
یکشنبه 21 اسفند 1390 ساعت 10:10
آرزو به دل موندیم یه بار دانشگاه ما هم مثه بقیه بشه!!!
موافقم دبستان... فوقشم دبیرستان
سلوووووووووووووم نوه خانومی
آره والا
سلااااااااااااااااااااام مامان بزرگ همسنم
ای بابا
نکات آموزنده ش هم تو اون نصفه بود که موند
ردیف اول پره همه هم به درس گوش میدن تازه در مواقعی که استاد شیرین میشه بهش روحیه میدن
و یقیه ردیف ها هم خالیه
دانشگاهمون خیلی هم خوبه
یادم بندازین یه خاطره واسه تون تعریف کنم تا قدر دانشگاهمون رو بدونید...البته نصفش رو واسه گلنوش گفتم نصفش موند
.
.
.
.
.
اما ما ترکیبی از دبستان و دانشگاهیم
ردیف دوم سی کیلو مغز قرار داره که داره میپزه چون صبح صبحونه نخورده بوده واسه همین تو مغزش هیچی نبوده که یادش بمونه با کی کلاس داریم
.
.
.
اون نصف اولشم من یادم نیست از اول باید بگی
بهترین توصیف از ردیفای دانشگاه
فقط نمیدونم چرا کلا تو کلاس دو نفر بودن
اگه من اون روز مانتو می پوشیدم که کسی نبود هی بال بال بزنه و به استاد بگه خسته نباشید!!! استادم که خستگی نا پذیر!!!!
پس نتیجه می گیریم اگه اون روز مانتو می پوشیدم تا ۱۳بدر سر کلاس بودیم!!! پس قدر صبحونه نخوردنمو بدونید
تو صبحونه نمی خوری اینی بخوری چی میشی آخه
آره دیدی یه اسلاید جدید ۶۰ صفحه ای باز کرد!