درباره من
به نام خدا
زندگی شاید آن لبخندی ست،
که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست،
میان دو سکوت
زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد
قدر این خاطره را دریابیم
ادامه...
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1395 1
- بهمن 1394 1
- آذر 1394 2
- آبان 1394 4
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 5
- مرداد 1394 8
- تیر 1394 7
- خرداد 1394 6
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 13
- اسفند 1393 11
- بهمن 1393 4
- دی 1393 4
- آذر 1393 7
- آبان 1393 7
- مهر 1393 7
- شهریور 1393 11
- مرداد 1393 7
- تیر 1393 3
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 7
- فروردین 1393 9
- اسفند 1392 7
- بهمن 1392 12
- دی 1392 12
- آذر 1392 10
- آبان 1392 11
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 12
- مرداد 1392 2
- تیر 1392 4
- خرداد 1392 6
- اردیبهشت 1392 12
- فروردین 1392 14
- اسفند 1391 11
- بهمن 1391 8
- دی 1391 9
- آذر 1391 19
- آبان 1391 27
- مهر 1391 37
- شهریور 1391 60
- مرداد 1391 73
- تیر 1391 54
- خرداد 1391 46
- اردیبهشت 1391 69
- فروردین 1391 78
- اسفند 1390 97
- بهمن 1390 47
تقویم
فروردین 1395| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 315807 بازدید
Powered by Blogsky
سن وسال (متفرقه)
گاهی دلت از سن و سالت می گیرد
میخواهی کودک باشی
کودکی به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه می برد
و آسوده اشک می ریزد
بزرگ که باشی
باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی ...
گلنوش
پنج‌شنبه 4 خرداد 1391 ساعت 18:22
خیلی لذت بردیم
ممنون
من همیشه واسه اون وقتا حسرت میخورم...کاش همیشه کودک بودیم...واقعا دوران خوبی بود...دیگه برنمیگرده
البته باید قدر الانمونم بدونیم چون چندسال دیگه حسرت امروز رو میخوریم
کودکی...خاطرات...و کلا یادش به خیر
دست خالی و دل پر...
حکایت هر روز من و خدای من است...
کلاغ پر...
گنجشک پر...
عشقم پر...
نفسم پر...
اشتباه نکن!
من این بازی را خوب بلدم ولی
بازی زندگی زمین تا آسمان با بازی ها ی کودکی فرق دارد...
کودکی بهترین دوران زندگی هر انسانی با تموم سختی ها وتلخیاش
ولی من فرزانه رو دارم همیشه بهترین غمخوارم بوده و هست همیشه وقتی دلم میگیره اول به خدا و دوم به فرزانه پناه میبرمو ارامش پیدا میکنم ازش ممنونم
ان شاء الله دوستیتون پایدار بمونه
خاله اون نظر دوتا بالاتر از نظر من متن قشنگی بوداااا چرا انقدر بی تفاوت برخورد کردی؟؟
یادش به خیر چه دورانی بود
چه قدر جیغ و داد میکردم و میدویدم
اما الآن دیگه نمیشه دوید پریروز هم که نذاشتین بدوم
باشه میگم بیاد وبلاگت از این نظر قشنگا بذاره
والا اون موقع که رفته بودین غذا بخرین که وقتی برگشتی با نیش باز در حال دویدن بودی