من و بی آرتی (خاطراتی)

این روزها به خاطر عقب افتادن امتحان ها استاد ها کلاس جبرانی گذاشتن. شنبه ی هفته ی پیش از 5 تا 8 کلاس جبرانی داشتیم ساعت 8 راه افتادیم بی آر تی اول رو سوار شدیم که هیچ دومی رو سوار شدیم چند تا ایستگاه که رد شد یه صندلی خالی شد قسمت شد بشینم . خلاصه یک سری از بچه ها هم بودن که اونا خیلی زودتر از من پیاده میشن . 2 تاشون که پیاده شده بودن آخری هم ایستگاه بعد میخواست پیاده شه. برگشتم با کلی ذوق و شوق بادوستم خداحافظی کردم . چقدر داشتم حال میکردم که نشستم اما زهی خیال باطل بی آر تی سر پل نرسیده به ایستگاه خراب شد  مجبور شدم با همون دوستم پیاده شم تا ایستگاه پیاده بریم حدود نیم ساعت منتظر بیآرتی بعدی بشم و به زور توی در سوار شم  ساعت 10 رسیدم خونه بمونم دانشگاه به نفعمه  

 (بعد از هر ذوقی ، ضد حال است ... گلنوش ضد حال خورده )

و این هم از طرز نشستن جدید راننده های بی آرتی موقع رانندگی 

فقط n موردشو خودم دیدم ...