آشفته بازار (خاطراتی)

این روزها دلم میخواد سرمو از گردن قطع کنم بذارم یه گوشه !!! اینقدر که دغدغه های فکریم زیاد شدن. واقعا تو اینهمه مشکلات عقب انداختن امتحانات از همه بدتره . ما که 4 تا تحویل پروژه داشتیم که با جلو افتادن امتحانا صرفا تاریخشون اومد جلو. همه روزه میریم دانشگاه از صبح زود تا شب!!

یعنی داغونم آقا داغونم. امروووووووووووووووووز واسه ی پروژمون وایسادیم دانشگاه،بـــــــــــعد همینجوری مشغول بودیم...کارامون تموم شد اومدیم خارج شیم دیدیم در رو بستن!! (توضیحات: توی یه کلاسی بودیم که اون کلاس توی یه راهروئه که اون راهرو در داره. دقیقا همون در رو بسته بودن) تمام چراغ ها خاموش کلا رفته بودن!! اولش که من رفتم تو کما  بعد دوباره گفتم چه کاریه ما که میخواستیم بریم 9 برسیم خونه ،دوباره 6 صبح بیایم ،همین جا میخوابیم دیگه چه کاریه  (هیجان انگیز شد) خلاصه چندتا پنجره بود که شیشه هاشون باز میشد یکی از دوستان پرید رفت در رو از اون طرف باز کرد(از اون درهاست که یه طرف قفل داره یه طرف ازاین قفلها که زنجیر دارن میکشی باز میشن! (خودمم نفهمیدم چی گفتم!)) . گفتم بچه ها آماده باشین باید بریم واسه رد شدن از سر در دانشگاه هم قلاب بگیریم !! یعنی امتحانا رو میندازنجلو ، n  تا پروژه هم میدن، اون وقت تا ناهارشونو میخورن جمع میکنن میرن !!

یعنی این چند روزه  فشار عصبی داره لِهم میکنه . امتحانا، پروژه ها، کارآموزیم که تابستون برداشتم اصلا نمیدونم کجا برم چیکار کنم؟؟!!، آزمون ارشد، برنامه هایی که دارم  یاد گرفتن SQL ، rational rose ،RUP، کار کردن برنامه نویسی ، دغدغه ی پروژه ی پایانی و .... خواهش میکنم یکی بیاد به من مشاوره بده  دارم خل میشم . نمیدونم چه جوری به کارام نظم بدم... وای خُـــــــــــــــــــــدا

همیشه دلم میخواست .......