خاطرات خوابگاهی (خاطراتی)

یه نفس راحــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت

امروز یه امتحان داشتیم با 2 تا تحویل پروژه 

که یکی از تحویل پروژه ها در حد لالیگا استرس آور بود

پروژه ی مهندسی نرم افزار بود، استاد گروه گروه صدا میکرد تو اتاق کنفرانس و تک تک سوال میپرسید و به خاطر تجربه ی عظیمش با یه نگاه کل سوتی های پروژ ه رو درمیاورد 

یعنی هر گروهی میومد بیرون قیافه ها داغون ناراحت ما هم گروه آخر بودیم ...........

خلاصه بگذریم ولی الان همه چیز خاطره شد . به خاطر فشار کاری زیاد مجبور شدیم یکشنبه بمونیم خوابگاه. یه تجربه  ی جدید، سخت و در عین حال شیرین خاطره ساز

اولش که به 3 نفر بیشتر مجوز ندادن 2تامون قاچاقی رفتیم تو 

بچه های خوابگاه کلی مرام و معرفت گذاشتن شام مهمونمون کردن اونم کجا تو محوطه ی خوابگاه نشستیم خیلی با صفا بود

دوچرخه کرایه کردیم کلی دور زدیم (چیه مگه اونایی که پروژه دارن دل ندارن؟!! همش 10 دقیقه دور زدیم )

من رکورد شکنی بزرگی کردم شب نخوابیدم و تا 4.30 صبح بیدار بودم ( البته منو نمیشناسین، یعنی یکی از هیجانات بچه ها این بود قیافه ی منو اون شب ببینن ولی خب یکی مونده به آخرین نفری بودم که خوابیدم )

خلاصه اینکه با اینکه سخت بود ولی خداروشکر گذشت ، خاطراتش ماندگار شد 

ولی خدا منو شناخته کمکم کرد تهران قبول شم، چون خوابگاه زندگی کردن واسه من یکی خیلی سخته ، با اینکه با 4 تا دوستام بودم ولی فضاش واسم خیلی سنگین بود