دوستانه

گاهی اوقات 2 ساعت کنار یه دوست بودن و حرف زدن و کلی خندیدن در عین سادگی و بی ریای بی ریا می ارزه به یه مهمونی که توش هیچکس مثل خودت نیست. می ارزه به جمعی که توش باید ساعت ها در و دیوار رو نگاه کنی و با هیچکس حرفی نداشته باشی که بزنی. شایدم جنس حرفایی که باید یزنی فرق داره.  

خیلی خوبه نقش دوستی رو داشته باشی که کنارت به دوستات کلی خوش بگذره.

خیلی خوبه دوستی رو داشته باشی که حتی تا لحظه آخر خداحافظیم حرفاتون تموم نشه

و تعداد خداحافظی کردنتون به بی نهایت برسه.

اونوقته که دو ساعت با اون دوست بودن رو با هزارتا جمع خسته کننده عوض نمی کنی!

5 شنبه خوبی داشتم با همون 2 ساعته های شیرین :)