کارآموزی (خاطراتی)

از اول تیر رفتم کارآموزی. جالبه من از تابستون پارسال داشتم به جاهایی که میتونم برم کار کنم فکر میکردم. مثلا این آقا میتونه کمکم کنه یا اون فامیل ممکنه جایی رو سراغ داشته باشه. ولی آخرش جایی پیدا شد که اصلا فکرش رو هم نمی کردم. به لطف همون شوهرخاله ی گرامی و معروفمون یه شرکت بسیار عالی پیدا شد. یعنی یکی از بستگان ایشون اونجا کار می کردن .  و سط امتحان ها رفتم  یه فرم درخواست پر کردم  و اواخر امتحانام ایشون خبر دادن که میتونم برم اونجا.روز اول تیر با کلی استرس رفتم اونجا اولش قرار بود برم پیش مدیر مربوط به بخش نرم افزاری که به لطف وجود این پارتی گرامی کلی هم تحویلمون گرفتن .(پارتی خیلی چیز بدیه ) بعد گفتن رزومه رو خوندم و خوشحال میشیم اینجا کار کنین و انشاء الله در آینده استخدام بشین .من؟ استخدام؟بام؟ شیب؟

خلاصه این که یکی از کارمندهاشون رو صدا زدن و من رو سپردن به ایشون . خلاصه  یه هفته از رفتنم میگذره به نظرم محیطش خیلی عالیه کسانی که اونجا کار میکنن خیلی مهربونن مخصوصا کسی که کنار من میشینه یه چیزی از مهربون هم اونورتر اونقدر با من خوبه .(از شنبه احتمالا به خونم تشنه میشه ) جالبه همه اونجا یه لیوان مخصوص دارن که ساعت به ساعت واسشون چای میارن روز اول که من لیوان مخصوص نداشتم واسه من کمتر آوردن (2 بار . بسه دیگه کلیه ؟ بام؟ )بعد این دوستمون سریع گفت لیوان بیار چای میچسبه هی بهم خرما تعارف میکرد بیسکویت تعارف میکرد . کلی توی کارها راهنماییم میکنه. دیروزم گفتم من اینترنت ندارم؟ گفت باید واست user جدا درست کنن. چند دقیقه بعدش اومد username و pass خودشو واسه من زد تا استفاده کنم( بابا اینترنت استفاده کنم یا خجالت ) . واقعا خوشحالم که همچنین آدم های مهربونی اطرافم هستن. بقیه هم همه مهربون هستن . اون فامیل ِفامیل خوبمون هم خیلی مهربون هستن کلی حواسشون به من هست یه نرم افزار office communication هم هست هر روز با هم صحبت میکنیم آخه ایشون طبقه ی اول هستن و من طبقه ی هفتم. دارم سعی می کنم نرم افزار ها رو یاد بگیرم چون آموزش هایی که توی دانشگاه هست با اون هایی که توی محیط کار استفاده میشه متفاوته . البته فکر میکنم از نظر زبان برنامه نویسی بهتر باشه ولی از نظر پایگاه داده تفاوت داره.   خدایا خودت کمک کن